Με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4389/2016 (Α’ 94), όπως ισχύει, επιβάλλεται από 1.1.2018, υπέρ του Δημοσίου φόρος διαμονής σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα της υποπερίπτωσης αα’ της περίπτωσης α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄155) και σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα της υποπερ. γγ΄ της περ. β΄ της παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου και νόμου, ο οποίος βαρύνει τον διαμένοντα που έκανε χρήση αυτών. Ο φόρος επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση του κάθε δωματίου-διαμερίσματος, ως εξής:
α) στα ξενοδοχεία:
αα) 1-2 αστέρων 0,50 €
ββ) 3 αστέρων 1,50 €
γγ) 4 αστέρων 3,00 €
δδ) 5 αστέρων 4,00 €, και
β) στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα: 0,50 €.
Ο φόρος αυτός επιβάλλεται από τις ως άνω επιχειρήσεις με την έκδοση «ειδικού στοιχείου – απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής», το οποίο εκδίδεται πάντοτε προς τον χρήστη του δωματίου ή του διαμερίσματος, μετά την διαμονή του σε αυτό και πριν την αναχώρησή του.
Ο φόρος αποδίδεται από τις ως άνω επιχειρήσεις στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις, οι οποίες υποβάλλονται μέχρι την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης του «ειδικού στοιχείου – απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής».
Σχετικές με το θέμα αυτό είναι η αριθ. ΠΟΛ 1015/2018 (Β’ 308, ΑΔΑ: 7ΥΕΤ46ΜΡ3Ζ-ΒΚΧ) Απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ και η αριθ. ΠΟΛ. 1064/2018 (ΑΔΑ: ΩΖ3Η46ΜΠ3Ζ-4ΟΥ) εγκύκλιος του ίδιου.
Πηγή: ΑΑΔΕ 2023
