Η επιλογή της κατάλληλης μορφής επιχείρησης είναι θέμα μιας «μικρής μελέτης» και κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη. Σε γενικές όμως γραμμές μπορούμε να πούμε τα εξής :
α) Για μικρές επιχειρήσεις με έντονο το προσωπικό στοιχείο στην δραστηριότητα:
Καταρχήν Ατομική επιχείρηση. Δευτερευόντως Ο.Ε ή Ε.Ε, εφόσον υφίσταται η ανάγκη ύπαρξης συνεταίρου/-ων και ο τζίρος δεν ξεπερνά το 1.500.000 ( όριο τήρησης Απλογραφικών βιβλίων).
β) Για μεσαίες επιχειρήσεις που αναγκαστικά ( λόγω τζίρου ) θα τηρήσουν Διπλογραφικά βιβλία
Επικρατέστερη μορφή φαίνεται η Ι.Κ.Ε, κυρίως λόγω της μη υποχρέωσής των Εταίρων να ασφαλιστούν στον Ε.Φ.Κ.Α . Σε σύγκριση με τις Ο.Ε ή Ε.Ε , υπερτερεί και στο σημείο της «Προσωπικής Ευθύνης» , των Εταίρων.
Η Ε.Π.Ε μειονεκτεί εκτός από το «ασφαλιστικό» και σε άλλα σημεία από την Ι.Κ.Ε και φαίνεται ότι οδηγείται σε σταδιακή εξάλειψη.
γ) Για μεγάλες επιχειρήσεις :
Μάλλον η καταλληλότερη μορφή είναι η Α.Ε, παρόλο έχει το μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας (έχει όμως περιοριστεί σημαντικά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και επίσης έχει περιοριστεί σημαντικά η ψαλίδα σε σχέση με τις άλλες νομικές μορφές επιχειρήσεων). Οι λόγοι έχουν να κάνουν κυρίως με την πρόσβαση στην χρηματοδότηση και τους κανόνες εταιρικής λειτουργίας.
